Nog twee uitzonderingen volgende maand maar voor de rest neemt de Gospel terug de overhand.
Met een 2 uur durende show te Vilvoorde gisteren nam Tura voorlopig afscheid van z'n huidige repertoire.
Het culturele centrum is een vrij recent gebouw en was maar al te gelukkig het "sold-out" bordje te kunnen boven halen.
Verwonderlijk eigenlijk, Tura komt haast op wekelijkse basis wel ergens ten lande en nog steeds loopt de zaal vol!!
Nog steeds nemen mensen de moeite om met het koude gure winterweer de verplaatsing te maken.
Will Tura geeft ALTIJD waar voor geld.
En ook nu weer was het programma inventief opgesteld, met oog op verandering en variatie.
Om het concert te openen heeft Will verscheidene keuzes.
Gaande van "Ik ben een leeuw" tot "Wat vliegt de tijd".
In Herzele was "De Noorderwind" het alternatieve begin, nu werd gekozen voor "Boven de wolken".
Eerder deze week maakten we bij de studioversie al de bemerking wat voor een fantastisch nummer dit wel is.
De intro alleen al, bombastisch en toch niet overdaan in volume, fijn genoeg met new age geluidjes.
Hiermee heeft hij onmiddellijk de handen op elkaar!!
Die tekst ook, zwevend als een vogel boven de wolken, de vleugels wijd, kijkend naar het blauw...
En dan de onrechtstreekse link leggen naar een liefdesrelatie..."wees dus niet bang dat ik ooit weg zal gaan"...
Zulke teksten kunnen enkel door Will Tura correct vertolkt worden.
De krachtige melodie doet de rest, een opener die meteen de toon zet, eentje om "U" tegen te zeggen.
Wat we dan ook meteen doen: "U"!!!!
En het ging verder... met hits uiteraard!!
Zigeunerritmes, Weense walsen, harde rockers, zachte deuntjes of flinke pop.
Het zat er allemaal in.
Tura IS een allround performer die evenmin laat z'n publiek erbij te betrekken.
Zo kreeg de "sing along" medley uit het voorjaar terug z'n revival.
Begeleid door Jerry en Marc op de gitaar en zelf ook het snaarinstrument strelend.
Will geeft de eerste noten aan, het publiek valt in...
Sing along/zing mee met... een duet tussen publiek en Tura.
Van "Zomerliefje" naar "Zonneschijn"... oh de ironie, nét tewijl het buiten vroor dat het kraakte en Vlaanderen onder een wit tapijt(je) bedolven werd!!
Een ander tempo dan met "Wat je diep treft", aardig meegezongen door het overwegend vrouwelijk publiek, mooi afrondend met "Omdat ik Vlaming ben".
Vier hits in een andere versie die op die manier een nieuwe invalshoek kregen.
Geen afgerammelde oude prak maar een spontane en leuke benadering!!
Lekkere ouderwetse koekjes in een nieuw blinkend papiertje!! Dat smaakt ook!!
Toen de show op z'n einde liep, had de man weer twee uur volgezongen.
Perfect gezongen, foutloos in tekst en melodie.
Volstrekt perfect qua stembeheersing.
Deze man is 68 jaar, wordt er volgend jaar 69 en heeft de magische "70" in zicht.
Daar was niets van te merken, dat is geen belemmering.
De Will Tura die we gisteren gehoord en gezien hebben, staat momenteel op z'n hoogtepunt.
De man leeft zoals sportlui dat doen, alles voor het vak en dit al 50 jaar lang!!
Z'n ereronden gisteren bestempelden hoe nederig hij er zelf bij bleef.
Hoe nederiger de artiest, hoe groter de mens wordt.
Tura live 2008 was fantastisch, nu is het tijd voor Will om z'n hemelse stem te laten weerklinken in onze Vlaamse kerken.
En z'n stem zal reiken tot hoog, hemelhoog, tot boven de wolken.
