Het is een leuk extraatje in de kalender.
Vorige twee keer was de volkstoeloop niet te overzien, en ook deze keer kwamen ze van heinde en ver.
Men hoorde een sappige combinaties van West-Vlaams tot Limburgs, met tussendoor een streepje Oilsjters.
En neen, Will is niet de auteur van het recente "Hoop doet leven" boek, maar wanneer het "onderwerp" zélf het komt signeren geeft dat uiteraard een flinke meerwaarde.
imgae uploadEn niet alleen het boek ging onder z'n pen, ook foto's, posters, platen... noem het maar op, alles werd van zijn gekende krabbel voorzien.
Voor iedereen was er een vriendelijk woord, een glimlach, een foto, een handdruk, een kus.
Fans vertelden over hun gezin, vroegen hoe het met hém ging, hij beantwoorde alles met de glimlach en was enthousiast als hij over z'n paradepaardje kon spreken: zijn muziek.
free image uploadDe man had tijd, was ontspannen en genoot van de wisselwerking tussen hem en zijn publiek.
Korte ontmoetingen met collega's op de beurswaren er ook...
Schrijvers wisselde boeken om, Gene Thomas kwam even bij hem piepen, Rudi Vranckx vroeg zelfs uitdrukkelijk om een foto en adressen werden uitgewisseld.
Het was een bijzonder sfeervolle aangename namiddag.
De man heeft geen noot gezongen- en dat als zanger!!- en toch stond iedereen rustig en geduldig te wachten om hem te mogen ontmoeten.
In onze ogen kan dat slechts één ding betekenen: hij is een fenomeen.
Of nog wat anders... toen ik een opmerking maakte over de leather boots die hij droeg en dat hij "cool was", was z'n casual antwoord typerend voor de leuke sfeer:
"I'm a cool guy, Johan"...
Damn right he is!!
