Dan zijn de verwachtingen àltijd hoog gespannen.
Dat ligt uiteraard aan Will zelf, het voorgaande jaar lag de lat immers bijzonder hoog.
Die lat lag in 2013 tot tegen het plafond als het ware!!
Een zware erfenis om nog béter te doen en/of mogelijk te overtreffen.
Nieuwe informatieve programmaboekjes worden de fans aangeboden.
Leuke uitreksels uit Wil's biografie verteld door z'n begeleidingsband, is eens wat anders, leuk.
Met voor elk van hen een begeleidende foto, afkomstig uit het TURAonLINE archief.
Al wordt hiervoor nergens credit gegeven, en das zeer jammer, tja...
screen capture tool
Een uitmuntende paginagrote tekst door "Turaloog" Jan Schepens zit er ook in, een visie: "De Turakracht".
Zulke schrijfsels doen watertanden hoor, hij mocht gerust het hele booklet volpennen!!
En foto's van Will uiteraard, om wie het allemaal draait, ook gisteren in Geraardsbergen.
Opening night brengt uiteraard de nodige nervositeit met zich mee.
Het is immers vaak de eerste keer dat sommige nummers/bewerkingen de avondspots zien.
Daarom is het best mogelijk dat Will de boel nog omgooien kan, her en der wat fijn-tuned.
Maar de basis die ligt er al, en deze basis is een solide stuk aarde, het moet enkel nog wat meer plantjes krijgen.
Hoe Tura begon is op zich al een totaal andere invalshoek.
Geen toeters, trompetten of bellen, maar in het kwasi duister, en solo aan de piano.
De man brengt z'n recente rocker "Vrede", volledig ontdaan van de loeiharde Triggerfinger begeleiding.
Kijk, dat is even wennen uiteraard, hij laat de tekst het lied màken.
Dat sloot mooi aan bij een naadloos opvolgend "Bella Africa", opgedragen aan vredesengel Nelson Mandela.
En dat was de opening dus, heel down to earth, anders, gewaagd ook.
free uploader
We mogen uiteraard niet heel de tracklist aan jullie verklappen.
Zoals we al jaren doen gaan we ook nu stapje voor stapje te werk, het effect der suprise mag intact blijven.
Een aantal impressies per show passeren uiteraard wel de "verslagrevue".
Zoals bijvoorbeeld "Vergeten kan, vergeten niet".
"Nou, dat kennen we wel" horen we u terecht denken.
Klopt, maar niet zoals het nu wordt gebracht!!
Die eerste helft van dat nummer: God, Will!!
Waar was je al die tijd gebleven jongen!! Hier zette hij z'n vlijmscherpe tanden in.
Dit is materiaal waarop je weet van "Ja, dit is groots", dit was de stomp in de maag waar we vreemd genoeg van genieten.
De punch, de ballen, het grommen, het lijdend voorwerp zijn, allen vervat in een inleving.
Zeer zwaar ondersteund door een sterk op dreef zijnde Live Systems belichting.
Het is haast jammer dat halverwege het "gebruikelijke" arrangement het terug overneemt, maar ook dat is nieuw.
Zelden gehoord dat één nummer binnen éénzelfde tijdspan van drie minuut dertig, twee versies krijgt.
Zoals reeds eerder gezegd: het is gedurfd.
windows print screen
Will stond de volle twee uur op het podium.
Een volle twee uur heeft hij z'n stem niet laten rusten.
De man heeft geen nood aan gastzangers, hij kan enkel al met zijn eigen repertoire dagen- zelfs weken- vullen.
Zelfs in de finale van dit concert durft hij het aan om wat "anders" in te voegen.
Het is een nummer die iedereen uiteraard kent, zelfs live is het niet zeldzaam.
Maar de plek wààr het zat, dat was wel een primeur, in de slotronde.
Tussenin alle "Eenzaams" en "Hemelsbauwen" uit de Turawereld gaat hij nogmaals achter het klavier zitten.
En draagt het nummer op aan "iemand die op dat moment thuis zit...".
En dan begint hij zijn "Zij gelooft in mij" te zingen.
De sfeer slaat om van uitbundig tot intiem, oprecht, intens.
Over een verbondenheid tussen twee mensen, het vertrouwen, het altijd kunnen terugvallen op haar.
En Will beseft dat hij met echtgenote Jenny een Godsgeschenk heeft.
Daarom dat dit slotakkoord zo terecht op z'n plaats zat.
Alsof hij even wou duidelijk maken wààr het allemaal écht rond draait.
Dat er achter hem als man, een sterke vrouw hem op handen draagt.
Dit was zonder twijfel de beste performance van de avond, Will zong- ook al was ze er niet- voor Jenny.
Als één verbonden in een lied, schoon noemen we dat, zeer schoon.
Zulke dingen doen ook ons beseffen dat we geluksvogels mogen en kunnen zijn.
Door te aanvaarden dat wie je lief hebt, een Godsgeschenk is.
screenshot windows 8
Deze Tura in concert editie is een groeiproject.
Sommigen zijn er blindelings van overtuigd dat dit het beste ooit is.
Anderen hebben dan weer wat meer tijd nodig om het allemaal tot zich te nemen.
Zelfs Tura weet waar er nog werkpunten zijn, er nog groeimogelijkheden zijn.
En allemaal zullen ze mettertijd samen komen op dat ene punt waar lijnen een volledige cirkel vormen.
Tura in concert 2014 is "anders", een samensmelting van stijlen en conclusies.
Wanneer Radio 2 vorig jaar z'n top 1000 samenstelde koos Vlaanderen massaal voor kwaliteit.
Op 1 stond Queen, op 2 The King, op 3 De keizer, de onze.
En die nummer drie, de enige levende frontman uit dat lijstje, kunnen we bekijken live, in zijn biotoop.
En daar zijn we oprecht zo dankbaar om.
We dragen dit verslag op aan Nancy, ons jammerlijk genoeg ontvallen.
Om het besef dat vriendschap nooit sterven kan...
