Will Tura: "Ze troffen mij vol in m´n hart!" 31/12

[sisi1961]

Will Tura: "Ze troffen mij vol in m´n hart!" [31-12-2009]Het icoon, het kroonjuweel van de Vlaamse muziekscène dweilt al ruim 50 jaar alle zalen af in Vlaanderen land met zijn prachtige liedjes waarvan ondertussen velen tot echte klassiekers en echte evergreens zijn uitgegroeid. Op de leeftijd dat andere mensen al minstens vier jaar op pensioen zijn, heeft Will Tura besloten om 'crooner' te worden en ambitieus als hij is, om door te gaan.

Vlaanderen verbazen!
Als 9-jarige knaap treedt hij als Arthur Blanckaert – de jodelende cowboy – al voor het voetlicht en nu 60 jaar later, verbaast hij gans Vlaanderen met zijn dubbel cd ‘Onvergetelijk/ Unforgettable’, een project recht uit zijn muzikale hart. Met zijn nieuw album neemt De Keizer van het Vlaamse lied, je mee op reis, maar dan in de tijd dat Frank Sinatra, Dean Martin en Nat King Cole de dienst uitmaakten. Tura nam enkele van hun onvervalste Croonerklassiekers onder handen en smeedde ze tot wondermooie en onvervalste Nederlandstalige Croonerklassiekers.

Op zijn 69ste brandt de ambitie heviger dan ooit! Vandaar dat wij van Mediawatchers peilden naar het tot stand komen van deze sublieme dubbelaar. We wilden ook weten of het nu waar is of niet dat hij op zijn 70ste gaat stoppen! Lees hierna het boeiende gesprek dat ik had met de man die honderdduizenden mensen, in al die jaren muzikaal gelukkig heeft gemaakt.

Ze troffen me vol in m’n hart!
Will Tura: “Wel, er was sprake om een album uit te brengen met mijn 100 meest gekende hits. Ze hebben dat ondertussen – iets later dan gepland – op de markt gebracht en ik moet bekennen: dat was een schot in de roos. Maar je vindt niet zomaar direct een nieuw idee dat bruikbaar is, vandaar dat het enige tijd heeft geduurd.”

“Mijn nieuw album ‘Onvergetelijk’ is eigenlijk heel toevallig ontstaan door een compositie van mij (Ga nou of Darling in het Engels) die ik gemaakt had. Bij Universal hoorden ze dat en vroegen mij of ik een album wou maken in die stijl”, vertelt Tura spontaan.

“Ze vonden dat bij de platenfirma heel romantisch. Het deed een beetje denken aan de stijl van Nat King Cole en zo en toen zijn zij met het idee op de proppen gekomen en weet je…. ze troffen mij meteen vol in m’n hart! Ik dacht….. wauw, dat is fantastisch!”

“Dan ben ik met Steve Willaert, mijn arrangeur, gaan praten en zo is het album ‘Onvergetelijk/ Unforgettable’ ontstaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit heb gedacht dat mijn droom zo vlug en onverwacht eigenlijk gerealiseerd zou worden. Ik droomde daar eigenlijk al jaren van, want een jaar of vijf zes geleden wou ik het al doen, maar dan kwam het idee van ‘Dank U Vlaanderen in Vorst Nationaal met Symfonisch orkest en dat heeft dan een beetje de plaats ingenomen van wat ik nu heb ingeblikt”, aldus Tura.

Tura in het Engels, toch ongewoon!
Het is een prachtig album, maar de keuze van de nummers moet aartsmoeilijk geweest zijn. “Ik wist dat ik dit aankon om die songs in het Vlaams te brengen, maar de keuze moet toch naar Amerikaanse dingen gaan. Ik was al van mijn 17de fan van Nat King Cole, dus zocht ik een paar romantische nummers bij hem want dat is meestal zijne stijl. Daarnaast heb ik daar enkele nummers van mezelf bijgezet zoals ‘Ik hou van Jazz’, omdat we de mening zijn toegedaan, dat bij dit soort muziek ook eens met een jazznummer naar buiten mag gekomen worden. Maar het was niet makkelijk om de juiste touch te vinden”, verduidelijkt een zeer ontspannen Tura.
Heel verrassend is toch wel…… Will Tura in het Engels! Dat is waarschijnlijk een van de eerste keren. Waarom in het Engels?

“Ja, dat heeft met de stijl te maken. Als je spreekt van een jazzy-album, want het is geen meezingersalbum, dan moet je eigenlijk naar het Engels gaan om duidelijk te maken van …. Dat voel ik! Maar, ik ben misschien ook wel iemand heel apart die dat ook in het Vlaams kan. De mensen ontdekken soms een liedje als ze van ’t Vlaams luisteren naar het Engels.”
“Dat is weerom een bewijs dat ik gelijk had in de zin van: je moet het in het Engels doen maar mijn moedertaal is Nederlands en de zanger Will Tura is een Vlaamse zanger, dus wou ik mijn publiek niet verloochenen.”

Stoppen…. Zijde gij zot!
“Aanvankelijk was het bij Universal de bedoeling om het album alleen in het Engels uit te brengen. Toen was ik met vakantie in Aboedabi met mijn vrouw Jenny en ik zei nee, ik moet het ook in het Vlaams brengen want ik kan mijn fans, mijn publiek niet in de steek laten door een volledig album in het Engels te brengen. Ze moeten mij herkennen, ze moeten mij voelen, ze moeten weten dat ik het ben en daarom heb – zij het na enig aandringen – ik het ook in het Vlaams gedaan”, verduidelijkt Will doodeerlijk.

Will, je bent er 69, vanwaar nog altijd die ambitieuze gedrevenheid om door te gaan? Want …. Ik heb ergens gehoord en gelezen in het roddelcircuit, dat je van je tong hebt laten rollen, dat je op je 70ste er de brui zou aangeven. Klopt dat?

“Volgend jaar ben ik 70 en ik heb gezegd in een interview: ‘ik zou aan 70 eens willen nadenken hoe ik verder mijn toekomst zie!’ Maar zingen zal ik altijd blijven doen want ik kan dat niet loslaten!”
“Ik denk ook dat je aan 70 eens moet durven stilstaan en zeggen er is niet veel tijd meer! Daar moeten we eerlijk durven in zijn. Er kan morgen iets gebeuren hé. Ik heb me altijd heel hard aan m’n carrière vastgehouden, heel hard gewerkt en vandaar dat ik volgend jaar eens moet denken hoe ga ik met mijn plannen verder doen. Maar stoppen met zingen, echt stoppen met zingen….. nee, dat zit er niet in, zijde gij zot”, vraagt Tura overtuigend.

Vals zingen is bak champagne voor elk lid ban de band!
Will, jij trekt al decennia lang met dezelfde muzikanten (o.a. Johnny Sax) de boer op, hoe ervaren zij Will Tura nog op vandaag?
“Ja, (denkt even na) er is een spreekwoord onder ons dat zegt: ‘de dag dat Tura één
noot vals zingt, dan is het een bak champagne – niet voor het orkest – maar voor elk van de muzikanten! (lacht hartelijk) Want…. Zij kunnen zich niet voorstellen dat ik er zou onder zingen of erover. Dat is dus een anekdote die blijft onder mijn ploeg. Ze hebben veel appreciatie dat ik doorga, hoewel ze soms wel vragen van ….. Will hoe ga je het in de toekomst doen….. Maar ze weten dat ze op mij kunnen tellen. De dag dat ik honderd percent weet – en dat zal vermoedelijk in 2010 zijn – van ik denk dat het op die manier mooi kan zijn, dan zullen zij de eersten zijn die het gaan weten!”
Wat je nu hoort is geroddel van ….. hij wordt 70 en hij gaat waarschijnlijk stoppen, want hij heeft zoiets van zijn tong laten rollen. En ik heb inderdaad van mijn tong laten rollen dat ik even wil nadenken over mijn toekomst. Wanneer je zoiets zegt op radio en/of tv wordt dat uitvergroot, maar dat betekend in de verste verte niet dat ik ga stoppen”, aldus een nog steeds kwieke Will Tura.

Belofte gedaan aan m’n moeder!
Al wat je bereikt hebt is uw verdienste. Je hebt een schitterende carrière opgebouwd maar wat is je ultieme droom die je nog graag zou verwezenlijken?
“De componist in mij blijft, want ik kan schrijven tot aan mijn laatste adem, maar wat ik nog zou willen bereiken is dat ik in de toekomst kan verder gaan met pure kwaliteit! Ik heb ooit aan mijn moeder beloofd dat ik nooit ging zakken, dus … qua kwaliteit wil ik het zo houden en zelfs nog verbeteren, maar dat zal afhangen van de kansen die ik nog krijg.”

Tura een groot componist, maar en ik kan verkeerd zijn, waarom zo weinig schrijven voor jong talent?
“Moeilijke vraag. (Denkt lang na) Ja…. Ik heb vroeger geschreven voor tal van collega’s. Onder andere voor Jimmy Frey, Marva, John Terra, Johan Verminnen en weet ik
veel, maar ja…. De laatste jaren ben ik steevast bezig geweest met mijn eigen producten en
zo. Je geeft daar een link aan van: Will, als je het wat kalmer aan doet met zingen, want zingen zal ik blijven doen, dan kan je schrijven. En ja, dan kan ik misschien voor jong talent van vandaag schrijven” denkt de Keizer van het Vlaamse lied luid op.

“Trouwens dat ene meisje waarmee ik op het album ‘Onvergetelijk’ dat duet zing….. (Kim Buttafuocco) die is er bij op mijn concerten. En dat meisje heeft wel degelijk talent. Daar zou ik in de toekomst wel een nummer voor kunnen schrijven”, lacht Tura geheimzinnig.

Nederland heeft Vlaanderen altijd al ingepakt!
Will, jij staat al ruim een halve eeuw op eenzame hoogte in Vlaams showbizzland. Onze Noorderburen plukken hier het succes weg van onze eigen talentvolle jongeren. Hebben wij geen talent meer in Vlaanderen of zijn wij Vlamingen niet chauvinistisch genoeg?
“Oh, een momentje hé. Je moet weten, Nederland is groter dan ons land, dus zij
hebben al een grotere afzetmarkt in hun eigen taal. En weet je...... zij hebben Vlaanderen altijd al ingepakt, al die jaren! Sinds heel mijn carrière weet ik, dat Nederland altijd een zeer grote rol heeft gespeeld in de Vlaamse muziek.”

“Maar er schuilt zeker nog talent in Vlaanderen, maar Nederland heeft nou eenmaal die traditie om zich ook te uiten in Vlaanderen en velen vinden ook Nederlandse teksten leuk.
Bovendien moeten we toch eerlijk durven bekennen dat onze Noorderburen wel zeer professioneel bezig zijn. Wat ze maken is uiterst professioneel en af. Daar heb ik enorm veel respect voor.”
“Ik weet enkel dat in Nederland de promotie en de manier waarop ze hun product naar buiten brengen, altijd heel sterk en fantastisch onderbouwd is en zijn ze ook heel sterk om hun artiesten hier in Vlaanderen te promoten. Hoe ze het gedaan krijgen weet ik ook niet.”
“Ik ben op vandaag een gelukkig man want ….. ik zit nog met zeer veel goede zalen waar het qua publiek altijd vollen bak is. Mijn tournee brengt mij met mijn dertig concerten, overal in Vlaanderen en die zijn bijna altijd uitverkocht. Maar inderdaad ja…. Het zou beter kunnen”, besluit Will Tura.


Zangtalent .be

grtzzz susy