Voorheen legden ze de nadruk op sprookjes en kind gerelateerde verhaaltjes, doch sinds enige tijd slaat ook die slinger over naar het ernstiger werk.
In 2008 presenteerden ze met "Daens, de musical" hun eerste epos.
Een spektakel die het verhaal van mijn stadsgenoot uitstekend en respectvol naar voor bracht.
Het schrijversteam van toen -Dirk Brossé, Allard Blom en Franck van Laecken- maakten later in 2014 met "14-18" hun voorlopige meesterwerk.
In beide musicals had Steve Willaert -de klasbak- als arrangeur een groot aandeel.
Voor de nieuwe op stapel staande musical -die als werktitel "Het verzet" meekreeg en over de oorlogsperiode 40-45 zou handelen- werd nagenoeg datzelfde team behouden.
Met één hemelsgroot verschil: de muziek zou volledig uit de pen komen van Steve (die uiteraard ook nog eens de arrangementen voor zijn rekening nam) en door... Will Tura.
Gert Verhulst (een bewonderaar van Will sinds jaren) hielp hiermee een ultieme droom van onze meester te verwezenlijken: schrijven aan een musical.
Uiteraard, Will heeft vroeger wel eens de score geschreven voor het MMT's stuk "De zoon van de schrijnwerker", alsook de soundtrack voor "Gent" een kortfilm die in 1980 ook op lp is beland (verzamelaars weten wat zoeken!!), maar dit, deze 40-45 productie, is toch een ander paar mouwen.
Will stond erop om samen te werken met Steve als rechterhand, en Steve leende maar wat graag z'n expertise terug aan zijn oorspronkelijke leermeester.
Dit is géén verslag over het visuele of inhoudelijke aspect van de musical (daar zal kortelings een talentvolle vriendin werk van maken), doch van de soundtrack.
En die soundtrack is nu te koop op dubbel cd.
Het is een dubbel cd geworden omwille van twee verschillende casts.
Behalve de twee absolute hoofdrollen door Jonas van Geel en Jelle Cleymans , zijn verscheidene "bijrollen" vertolkt door diverse acteurs en performers.
Wat maakt dat men twee muzikaal dezelfde uitvoeringen krijgt, gebracht door twee verschillende teams in vertolking.
Het blauwe en groene team, beiden doorspekt met bakken aan individueel talent.
Het bijzondere aan de muziek is dat Will bij het componeren ervan wellicht "anders" moest denken.
Hij moest geen liedjes voor zichzelf schrijven, doch eerder muziek bedenken bij thema's, gebeurtenissen.
Omstandigheden die hij vooraf al had meegekregen, die moesten passen in een verhaallijn die al klaar was.
En ook -en das ook een kunstje- zorgen dat er geen stijlbreuk kwam in het Studio-100 musical genre.
Daar hebben ze goed aan gedaan om de tandem Willaert-Tura samen te koppelen hiervoor.
Will moest schrijven "in opdracht".
Een uitdaging die hij met beide handen aannam en vakkundig tot een goed einde volbracht.
Een musical heeft altijd nood aan "hoekstenen", thema's, melodieën die weerkomen, anders gearrangeerd, maar de rode draad doorheen het verhaal laten vloeien.
We ontdekten vier van deze thema's, en haast evenveel -of nog meer- zo'n bewerkingen.
Geniale straffe oorwurmen, met een bijzonder sfeervol gevoel.
De cd's zijn doorspekt van parlando's, stukjes dialoog door de acteurs die de sfeer plaatsen, setting the mood.
Met vaak in de achtergrond (maar zo subtiel heerlijk) zo'n melodie die je niet kan thuisbrengen maar toch (her)kent.
Het nummer "Sarah" bijvoorbeeld in zo'n thema song, een red wire, een prachtig melancholisch nummer.
Schoon, doorspekt van strijkers, eenvoudig, maar fenomenaal goed.
Het zou -ondanks de duidelijke musical-stijl- zo van Will's eigen "De mooiste droom" cd kunnen komen, en dat wil al wat zeggen!
"Doe maar" legt de absolute nadruk op de Willaert/Tura wisselwerking.
Krachtig van start, mokerslagend dreunend, om in het tussenstuk een stap terug te nemen, een glimp van emotie, een weemoedig staaltje van schrijven, om daarna weer het krachtige te laten overheersen.
Dit zijn de "stukken" (een betere omschrijving is er niet) die het torenhoge niveau door het dak jagen.
Ook nog zoiets, het hymne gevoel van "Mijn Vlaanderenland", ook dat zou in Will's repertoire niet misstaan.
"Liefde verbindt" ,is dan weer jazzy, catchy en het haast enige vrolijke upbeat nummer dat de cd siert.
Er is uiteraard de keuze tussen de twee cd versies.
Persoonlijk (en eigenlijk is elke review persoonlijk) is het ideale voor mij een mix van beiden.
Ondanks de duidelijke klasse van Peter van de Velde, is het op cd twee Lucas van den Eynde die "Emiel" z'n rol tot hoogten brengt.
Het is de warmte in z'n stem die indertijd "Daens" ook verhief tot perfectie.
Op cd één is het dan weer Jo de Meyere die de bovenhand haalt van collega Herbert Flack.
Wanneer de Meyere met z'n timbre de woorden "We geven hem de begrafenis waar hij recht op heeft" uitspreekt, dan haalt dit onderuit, zelfs zonder het te bekijken.
De gezongen teksten zitten in het boekwerkje.
Een tweetal fotootjes van Will en Steve mogen er ook in.
De soundtrack is het werk van een heel indrukwekkend team, mooi op elkaar ingespeeld.
Muzikaal werd alles ingespeeld door het Symfonie Orkest van Vlaanderen, samen met uitvoerders, in vijf dagen tijd.
Een huzarenstukje!!
Nu, als Turafan, hebben wij iets aan de cd?
Je hoort z'n stem niet, dat is het enige wat we kunnen opmerken.
Maar weet je, dat hoeft ook niet eens.
Het "OuverTura" project is indertijd ook zo meesterlijk aan z'n veroveringstocht begonnen, wat vandaag nog z'n vruchten afwerpt.
Je voelt de spirit, je beluistert het weergaloze werk van Steve Willaert, men ontdekt de muzikale stapjes van Will als oorlogskind in de wereld van de musical.
Je beseft dat dit wel eens van het beste kon zijn wat ooit uit z'n schrijvershand is gekomen.
Het beste om dat het zo "out of the box" denken en schrijven is én het nog eens werkt ook.
De "schrijver in opdracht" die we eerst opmerkten heeft er toch zijn ziel in gestopt.
De muziek is weemoedig, melancholisch, het kruipt en geraakt tot net onder de huid waar het onbehaaglijk blijft hangen.
Sublieme stukken, benaderende perfectie.
En voor elk van ons met een open visie is het zeer aanbevolen om mee te stappen in Tura's droomproject.
Subliem; maar met dank aan het gevoelige thema, onthutsend om te beluisteren.
De grootste heeft wellicht z'n grootste werk afgeleverd.
Bravo Will én Steve!
De cd is te verkrijgen tijdens de voorstellingen, online en via Standaard Boekhandels.
